معمای زندانثروتمند زندگی کنیم
وقتی که نوجوان بودم ، یک شب با پدرم در صف خرید بلیط سیرک ایستاده بودیم . جلوی ما یک خانواده پرجمعیت که به نظر می رسید وضع مالی خوبی نداشته باشند حضور داشتند . شش بچه مودب که همگی زیر دوازده سال داشتند و لباس هایی کهنه در عین حال تمیز پوشیده بودند . دو تا دو تا پشت پدر و مادرشان ، دست همدیگر را گرفته بودند و با هیجان زیادی در مورد برنامه ها و شعبده بازی هایی که قرار بود ببینند ، صحبت می کردند . مادر نیز بازوی شوهرش را گرفته بود و با عشق به او لبخند می زد . وقتی به باجه بلیط فروشی رسیدند ، متصدی باجه از پدر خانواده پرسید : چند تا بلیط می خواهید ؟ پدر خانواده جواب داد : لطفاً شش بلیط برای بچه ها و دو بلیط برای بزرگسالان . متصدی باجه قیمت بلیط ها را اعلام کرد . پدر به باجه نزدیکتر شد و به آرامی از فروشنده بلیط پرسید : ببخشید گفتید چه قدر ؟! متصدی باجه دوباره قیمت بلیط ها را تکرار کرد . ناگهان رنگ صورت مرد تغییر کرد و نگاهی به همسرش انداخت .
بچه ها هنوز متوجه موضوع نشده بودند و همچنان سرگرم صحبت در باره برنامه های سیرک بودند . معلوم بود که مرد پول کافی نداشت و نم یدانست چه بکند و به بچه هایی که با آن علاقه پشت او ایستاده بودند چه بگوید . ناگهان پدرم دست در جیبش برد و یک اسکناس بیست دلاری بیرون آورد و روی زمین انداخت . سپس خم شد و پول را از زمین برداشت ، به شانه مرد زد و گفت : ببخشید آقا ، این پول از جیب شما افتاد ! مرد که متوجه موضوع شده بود ، همان طور که اشک از چشمانش سرازیر می شد، گفت : متشکرم آقا . مرد شریفی بود ولی درآن لحظه برای اینکه پیش بچه ها شرمنده نشود ، کمک پدرم را قبول کرد . . .
بعد از این که بچه ها به همراه پدر و مادشان داخل سیرک شدند ، من و پدرم آهسته از صف خارج شدیم و به طرف خانه برگشتیم و من در دلم به داشتن چنین پدری افتخار کردم و آن زیباترین سیرکی بود که به عمرم نرفته بودم .
نتیجه اخلاقی : ثروتمند زندگی کنیم به جای آنکه ثروتمند بمیریم . . .
آموخته ام که ...
